કોઈ પ્હોંચ્યું નહીં કોઈ અટક્યું નહીં

કોઈ પ્હોંચ્યું નહીં કોઈ અટક્યું નહીં,
તે છતાં કોઈને કૈ જ ખટક્યું નહી.
ખુબ સમજું હતા સૌ સ્વજન તે છતાં,
કેમ લાગ્યું સતત? કોઈ સમજ્યું નહીં.
કોઈ વાદળ રહ્યું ઘર ઉપર હરવખત,
પૂછ્યા કયાં જવું ? કેમ વરસ્યું નહી?
ઘર બળ્યું હોત તો વાત જુદી હતી,
જીવ બળતો રહ્યો, કોઈ ફરક્યું નહીં.
પીંજરું પાંખ જેવું જ વ્હાલું હતું,
ઊડવા તરફ્ડ્યું ક્યાંય ઊડ્યું નહીં.
-રાજેશ વ્યાસ ‘મિસ્કીન’